Biography
Yvan Beck was born in 1956 in Watsa, Congo. He is a veterinary surgeon and has been in small animal practice in Brussels since 1981, while at the same time running the departments of clinical biology of a number of private laboratories between 1982 and 1992. He also holds a master’s degree in environmental sciences.
Between 1993 and 1996 he worked with the Belgian National Standards Institute as a scientific expert, bringing to a halt work to “standardise” pain measurement in the context of leghold traps used for fur bearing animals. He was also involved in the European Commission’s work on the production of foie gras, a subject on which he provides independent expertise all over the world.
Since 1995 Yvan Beck has been the president of Planète-Vie, a NGO founded by Senator Roland Gillet. He has broadened the thinking of Planète-Vie to encompass the relationship between the economy and the living world, using the interdependence between man, animals and the environment to drive further reflection.
From 2009 to 2012 he represented Planète-Vie on the Belgian Parliamentary Committee looking at welfare for dolphins living in captivity, although he refused to sign the conclusions in 2012, as he felt they were tarnished by the lobbying of the economic sector.
He has written a number of book (Animals, Man, Life in 1998; Freedom for the dolphins in 2000; This is not a dolphin in 2016), has co-authored a great number of collective works and in 2009 he committed Planète-Vie to making a documentary trilogy inspired by his book Animals, Man, Life.
Lecture – Interdependence and animal production / LoveMEATender
LoveMEATender is a documentary by Manu Coeman from an original idea by Yvan Beck. The script is from Yvan Beck and Serge Elleinstein. It was produced by AT Production in association with Planète-Vie.
How did meat become so commonplace on our plates?
LoveMEATender examines the role and perception of meat and the madness surrounding it (making it a product “like any other” submitted to the rule of the lowest price possible).
The focus of LoveMEATender is the exploration of the toll of this production, from the cultural and economic, to the political and the ethical. We wanted a film that would speak to everyone, using new forms of imagery and one that praises the life at the very heart of our plates.
We have entrusted this to the outstanding talents of Manu Coeman, an advertising director who has applied his aesthetic talents to a subject which he is passionate about and who takes the theme further than you could possibly imagine.
In 2050 there will be around 9 billion inhabitants on Earth. And in order to feed them with meat it would be necessary to count on….. 36 billion factory animals. Can we really carry on thinking that we can feed every inhabitant meat every day?
Water, food, arable land, transport (and pollution), what will be the toll of the excessive industrialisation of this sector? The exhaustion of natural resources, pollution, global warming, the earth is already paying the price… If obesity, cancers, diabetes, heart diseases, and resistance to antibiotics are the consequences of this over-consumption for man, it is more than high time for us to re-examine our behaviour towards meat. As for the animals, reducing them to the level of a machine just raises more and more ethical issues.
Intensive farming and industrial meat production are certainly the source of the breakdown of the sustainable balance between man, animal and the land that supports them. Land with traditionally integrated farms appear to be the best response to the challenges of world hunger.
Video
Website
Biografie
Yvan Beck werd geboren in 1956 in Watsa, Congo. Hij is dierenarts en werkt sinds 1981 in een kleine dierenpraktijk in Brussel. Tegelijkertijd runde hij tussen 1982 en 1992 de departementen klinische biologie van meerdere privé laboratoria. Hij heeft ook nog een master in milieuwetenschappen.
Tussen 1993 en 1996 werkte hij als wetenschappelijk expert samen met het Belgisch Bureau voor Normalisatie om een einde te stellen aan werk dat de pijnmeting met betrekking tot de wildklemmen voor pelsdieren wou “standaardiseren”. Hij was ook betrokken bij het werk van de Europese Commissie op het vlak van de productie van ganzenlever, een thema waarover hij wereldwijd onafhankelijk expertise advies verleent.
Sinds 1995 is Yvan Beck voorzitter van Planète-Vie, een NGO die opgericht werd door senator Roland Gillet. Hij heeft de visie van Planéte-Vie verruimd tot het verband tussen economie en de levende wereld, waarbij hij gebruik maakt van de onderlinge samenhang tussen mens, dier en milieu om verdere reflectie te stimuleren.
Van 2009 tot 2012 vertegenwoordigde hij Planéte-Vie in het Belgisch parlementair comité rond het welzijn van dolfijnen in gevangenschap. Hij weigerde echter de conclusies te ondertekenen in 2012, omdat hij vond dat deze gehavend waren door het lobbywerk van de economische sector.
Yvan Beck is auteur van verschillende boeken (Animals, Man, Life in 1998; Freedom for the dolphins in 2000; This is not a dolphin in 2016) en schreef mee aan talrijke collectieve werken. In 2009 engageerde hij Planéte-Vie tot het maken van een documentaire trilogie, geïnspireerd op zijn boek Animals, Man, Life.
Lezing – Interdependentie en dierenproductie / LoveMEATender
LoveMEATender is een documentaire van Manu Coeman, gebaseerd op een idee van Yvan Beck. Het script is van Yvan Beck en Serge Elleinstein, in een productie van AT Production in samenwerking met Planéte–Vie.
Hoe heeft vlees zo’n vanzelfsprekende plek op onze borden kunnen veroveren?
LoveMEATender onderzoekt de rol en de waarneming van vlees en de gekte die er mee gepaard gaat (waardoor het een “heel gewoon” product wordt dat aan een zo laag mogelijke prijs verkrijgbaar moet zijn).
LoveMEATender focust zich op de zoektocht naar de tol van de vleesproductie, van cultureel tot economisch gebied, van politiek tot ethiek. We beoogden een film die iedereen zou aanspreken, met vernieuwende beeldvormen. Een film die het leven prijst in het hart van ons bord.
We vertrouwden dit toe aan het uitmuntende talent van Manu Coeman, een reclameman die zijn esthetische talenten koppelt aan een onderwerp dat hem nauw aan het hart ligt en het thema op manieren die je je nauwelijks kan verbeelden.
In 2050 zullen zo’n 9 biljoen mensen de aarde bevolken. Om hen allen vlees te eten te geven, zouden we moeten kunnen rekenen op… 36 biljoen gekweekte dieren. Kunnen we echt blijven denken dat we elke inwoner vlees kunnen geven, elke dag opnieuw?
Water, voeding, bewerkbaar land, transport (en vervuiling), wat zal de tol zijn van de mateloze industrialisering van deze sector? Natuurlijke bronnen die uitgeput geraken, vervuiling, de opwarming van de aarde: onze wereldbol betaalt reeds de prijs… Indien obesitas, kankers, diabetes, hartkwalen, en resistentie voor antibiotica de gevolgen van deze overconsumptie zijn voor de mens, is het hoog tijd om na te denken over hoe we met vlees omgaan. Wat de dieren zelf betreft, roept het feit dat we hen verlagen tot het niveau van een machine steeds meer en meer ethische vragen op.
Intensieve landbouw en industriële vleesproductie zijn zeker een oorzaak van de verstoring in de duurzame balans tussen mens, dier en het land dat hen draagt. Land met traditioneel geïntegreerde boerderijen lijkt het beste antwoord op de uitdaging van wereldwijde honger.
Video
Website
Biographie
Yvan Beck est né en 1956 à Watsa, Congo. Il est docteur vétérinaire et travaille à Bruxelles dans un cabinet pour petits animaux depuis 1981. Il a dirigé les départements de biologie clinique dans un nombre de laboratoires privés entre 1982 et 1992. Il détient également un DES en environnement.
Entre 1993 et 1996 il a travaillé comme expert au Bureau de Normalisation, ce qui a mis à l’arrêt les travaux de « standardisation » des mesures de la souffrance dans le contexte des pièges à mâchoires utilisées pour les animaux à fourrure. Il était également impliqué dans le travail de la Commission européenne sur la problématique de la production du foie gras, sujet sur lequel il apporte une expertise indépendante partout au monde.
Depuis 1995, Yvan Beck est le président de Planète-Vie, association fondée par le sénateur Roland Gillet. Il a élargi la vision de Planète-Vie pour y inclure les relations entre l’économie et le monde du vivant, à travers l’interdépendance entre l’humain, l’animal et l’environnement pour nourrir la réflexion.
De 2009 à 2012 il a représenté Planète-Vie à la Commission parlementaire pour le bien-être des dauphins captifs, bien qu’il ait refusé de signer les conclusions en 2012, car il jugeait qu’elles étaient ternies par le lobbying du secteur économique.
Il a écrit plusieurs livres (L’Animal, l’Homme, la Vie en 1998; Liberté pour les dauphins en 2000; Ceci n’est pas un dauphin en 2016), est co-auteur de plusieurs travaux collectifs et a engagé Planète-Vie dans la réalisation d’une trilogie documentaire inspirée de son livre L’Animal, l’Homme, la Vie.
Conférence – Interdépendance et production animale / LoveMEATender
LoveMEATender est un documentaire réalisé par Manu Coeman sur base d’une idée originale d’Yvan Beck. Le script est écrit par Yvan Beck et Serge Elleinstein. Il a été produit par AT Production en association avec Planète-Vie.
Pourquoi la viande est-elle devenue si commune dans nos assiettes?
LoveMEATender examine le rôle et la perception de la viande et la folie liée à sa production (la rendant un « produit comme une autre » soumis à la loi du prix le plus faible possible).
LoveMEATender explore les limites de la production de la viande, de la culture à l’économie, de la politique à l’éthique. Nous voulions un film qui parle à chacun, utilisant de nouvelles formes visuelles et qui met un point d’honneur à mettre en avant la vie de ce qui se trouve dans nos assiettes.
Nous avons confié la tâche aux talents exceptionnels de Manu Coeman, un directeur qui a appliqué son talent esthétique à un sujet qui le passionne et qui entraine l’entraine plus loin que ce que vous pourriez imaginer.
En 2050, il y aura 9 milliards d’humains sur Terre. Et en vue de pouvoir tous les nourrir, il faudrait compter 36 milliards d’animaux d’élevage. Pouvons-nous réellement penser que nous pouvons nourrir chaque être humain avec de la viande tous les jours ?
L’eau, la nourriture, les terres arables (et la pollution), quelles seront les limites de l’industrialisation excessive de ce secteur ? La raréfaction des ressources naturelles, la pollution, le changement climatique, la Terre en paie déjà le prix… Si l’obésité, les cancers, le diabète, les maladies cardiovasculaires et la résistance aux antibiotiques sont les conséquences de la surconsommation pour l’humain, il est plus que temps de reconsidérer notre comportement face à la viande. Et en ce qui concerne les animaux, les abaisser au seul niveau de machines de production, pose de plus en plus de problèmes éthiques.
L’élevage intensif sont certainement une des causes de l’effondrement de l’équilibre durable entre l’humain, l’animal et l’environnement qui les supporte. Des terres avec des fermes traditionnelles semblent être la meilleure réponse au défi de la faim dans le monde.