Preambule
Het Interdependentiepact is een burgerinitiatief dat zich verbindt met een nieuwe visie op het Leven op Aarde en op de interdependente aard hiervan.
2015 was een belangrijk keerpunt voor de Internationale Gemeenschap die haar interne banden versterkte en de nood erkende aan een nooit eerder geziene internationale mobilisatie om de onomkeerbare achteruitgang van de toestand van de wereld, zoals we die nu kennen, af te remmen.
Deze veelzijdige en gevarieerde gemeenschap heeft inderdaad belangrijke beslissingen genomen, niet alleen op het vlak van menselijke ontwikkeling, met de goedkeuring van de nieuwe post-2015 agenda die de doelstellingen voor de gehele mensheid over de volgende vijftien jaar bepaalt, maar ook op het niveau van de klimaatverandering, met de Klimaatconferentie in Parijs en de Derde Internationale Conferentie over Ontwikkelingsfinanciering1.
Sinds 2008 hebben globale crises, van voedsel, van brandstof en van de economische en financiële sectoren, duidelijk de kwetsbaarheid van de planeet en de noodzaak aan gecoördineerde globale antwoorden hierop aangetoond. Meer nog, deze crises getuigen van de globale verbondenheid en het wederzijdse belang om collectieve actie te organiseren. Termen zoals ‘gedeelde verantwoordelijkheid’ of ‘globale partnerschappen’ komen steeds meer voor in officiële documenten en duiden op de wording van een nieuw paradigma.
Het moment is aangebroken om een universele alliantie te smeden, gebaseerd op wederzijds begrip voor onze gedeelde mensheid die steunt op het principe van interdependentie in een wereld die snel aan het slinken is.
Het feit is dat de Internationale Gemeenschap zich de interdependentie begint te realiseren van alles wat bestaat, onafhankelijk van de aard- hetzij menselijk, dierlijk, plantaardig of mineraal. Met ziet dat vooral in het in vraag stellen van het economische groeimodel en in de nood aan het aanpakken van de uitroeiing van armoede en ongelijkheid in de wereld.
Het Pact
Rekening houdend met het voorgaande:
Houdt rekening met de unaniem erkende noodzaak om te waken over zowel dierenwelzijn als de conservatie en bescherming van de natuur, terwijl het ook de negatieve effecten van ongelimiteerde, economische groei wil beperken;
- leidt tot een verlies van biodiversiteit en habitat
- schade toebrengt aan dierenwelzijn en negatief bijdraagt aan klimaatverandering, dewelke allemaal nadelige gevolgen hebben voor mens, dier en milieu;
Merkt op dat de EU-verdragen2 de Europese Unie en haar Lidstaten ertoe verbinden om te streven naar een veel hoger niveau van milieubescherming; via de toepassing van het voorzorgsprincipe3, door het nemen van preventieve maatregelen en eveneens via de overweging dat dieren volledig ontwikkelde wezens zijn die over een bewustzijn beschikken.
Merkt de aanzienlijke belangstelling van de Europese burgers op die zich voortdurend uitspreken over natuurbehoud, natuurbescherming en dierenwelzijn;
Benadrukt sterk dat de natuur en dieren ook bijdragen aan menselijk geluk en menselijk welzijn.
De ondergetekenden:
- Roepen de Europese Unie en de Lidstaten op het nodige te doen om hun ecologische voetafdruk te verminderen.
- Moedigen regeringen aan om wanneer ze het BNP meten rekening te houden met de indicatoren van het Bruto Nationaal Geluk, informeel bekrachtigd door de VN en de OESO; om het natuurlijke kapitaal te kwantificeren en om rekening te houden met de sociale- en milieukosten bij de evaluatie van het niveau van economische groei.
- Sporen de Europese Commissie en de Lidstaten aan om voldoende fondsen ter beschikking te stellen om de wetgeving omtrent milieu en dierenwelzijn te respecteren en efficiënt op te volgen. Verzoeken de invoering van een wettelijk statuut voor dieren op nationaal niveau, of andere maatregelen gericht op de erkenning van dieren als volwaardige juridische categorieën met rechten en bescherming.
- Sporen de Europese Commissie en haar Lidstaten aan om maatregelen te nemen die de interne en externe consistentie in de Unie verzekeren, met als doel het vermijden van de negatieve impact van andere beleidsmaatregelen op de bovenstaand vermelde wetgeving.
- Bevelen de invoering aan van strengere beleidsmaatregelen met betrekking tot het gebruik van natuurlijke hulpbronnen.
- Bevelen aan dat openbare instellingen en particuliere ondernemingen, evenals alle andere relevante actoren, investeren in de promotie van efficiënte bewustmakings- en informatiecampagnes, alsook in training en capaciteitsversterking, met als doel het verbeteren van de milieubescherming en het dierenwelzijn.
- Sporen de Europese Unie aan om op het internationale toneel als leider te handelen op het vlak van milieubescherming en dierenwelzijn, met name tijdens onderhandelingen over vrijhandelsakkoorden en internationale verdragen. Meer bepaald tijdens de implementatie van de akkoorden ontstaan uit de Top van New York over de nieuwe post-2015 agenda enerzijds en de Klimaatconferentie in Parijs anderzijds.
| 1 | Frankrijk was gastheer en voorzitter van de 21ste Conferentie van de Partijen (COP21) en de 11de Vergadering van de Partijen bij het Kyoto Protocol –(CMP11), ook wel ‘Parijs 2015′ genoemd onder de auspiciën van het UNFCCC van 30 November tot 11 December 2015. |
| 2 | Artikel 13 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie. |
| 3 | Het voorzorgsprincipe komt aan bod in Artikel 191 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie. |